|
|
|
Υποστήριξη προσωπικής εξέλιξης.
Ο Γαλιλαίος έλεγε ότι δεν μπορείς να διδάξεις τίποτα στον άνθρωπο. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον βοηθήσεις να ανακαλύψει αυτό που έχει μέσα του. Αυτός είναι και ο τρόπος που κι εγώ λειτουργώ υποστηρικτικά με τους ανθρώπους, με στόχο να δημιουργήσουν χώρο μέσα τους, μακριά από πεποιθήσεις, προκαταλήψεις, στερεότυπα και να δουν τα ταλέντα τους, ανακαλύπτοντας τη δύναμή τους, την εσωτερική τους σοφία και τις ικανότητές τους. Σε όλα αυτά πρωτοστατεί, όμως, ο αληθινός άνθρωπος, και η ουσιαστική του καλλιέργεια, καλλιέργεια ψυχής, στο μεγάλο σχολείο της ζωής, και της εμπειρίας ζωής. Μαθαίνουμε να ασκούμαστε σε αυτό που θέλουμε και μας δίνει χαρά και όχι με τα «πρέπει» που καθορίζονται έξω από εμάς. Ασκούμαστε να λέμε «ναι» όταν αυτό ταιριάζει με την εσωτερική μας επιλογή.
Αναγνωρίζω ότι εσείς γνωρίζετε τις απαντήσεις σας, και ο ρόλος μου είναι να βοηθήσω να αναπτύξετε τις απαιτούμενες δεξιότητες για να τις αποκαλύψετε! Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις, και τις έξι, την καρδιά μας, το συναίσθημα, το νου μας, τη λογική μας, σε μία δημιουργική σύνθεση, προκειμένου να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Μαθαίνουμε να μην συγκρίνουμε, αλλά να διευρύνουμε τη συνείδησή μας! Μαθαίνουμε να διακρίνουμε τι μας κάνει να αισθανόμαστε κολλημένοι και μπερδεμένοι, και τι μας κάνει να αισθανόμαστε πιο ανάλαφροι και δυνατοί. Και πάνω από όλα το πιο σημαντικό είναι να λειτουργούμε με τις δικές μας δυνάμεις σε μία συνεχή αλληλεπίδραση και πορεία αμοιβαίας μάθησης!
Σύμφωνα με τον Alan Cohen, πολλοί άνθρωποι έχουν διάφορες ιδέες για το πώς θα έπρεπε να ζούμε, που όμως δεν έχουν καμία σημασία αν δεν ταιριάζουν με το όραμα που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας. Όσο καλοπροαίρετοι και να είναι οι άλλοι, κανένας δεν γνωρίζει την καρδιά και το πεπρωμένο μας όσο εμείς, και προσθέτει ότι το να νομίζεις ότι ξέρεις τι είναι καλό για κάποιον άλλον είναι τεράστιος εγωισμός. Οταν προσπαθείς να το παίξεις Θεός, παραβλέπεις το γεγονός ότι ο Θεός είναι φίλος σου. Με τους περιορισμούς της ανθρώπινης προοπτικής σου, δεν μπορείς να αντιληφθείς όλους τους παράγοντες για τους οποίους κάποιος έχει μία ορισμένη συμπεριφορά, για ποιό λόγο και σε ποιό επίπεδο την έχει επιλέξει, τη σχέση της με το σκοπό της ζωής του, τι μαθαίνει από αυτήν, πού τελικά τον οδηγεί και πώς ταιριάζει με τις επιλογές και τα μαθήματα εκείνων με τους οποίους συναλλάσεται. Το μόνο που βλέπεις είναι ένα μικρό κομματάκι από ένα παζλ με πολλά εκατομμύρια κομμάτια. Θα ήταν αλαζονικό και παράλογο να φαντάζεσαι ότι βλέπεις ολόκληρο το παζλ.
Και προσθέτω:
Ας πορευτούμε δημιουργικά ώστε να βρούμε την ισορροπία μέσα μας, με στόχο να πλησιάζουμε όλο και πιο πολύ στον ολοκληρωμένο άνθρωπο.
Προσωπικά Ραντεβού
